«قابل توجه آنهایی که به خاطر منافع شخصی و پست و مقام دنیوی به هر کاری دست می زنند، حتی گناه بزرگ تهمت به افراد صالح»

حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج آقای شفیعی امام جمعه موقت شهر نایین در بیانات ارزشمندی به نقد فضای سیاسی موجود در شهرستان که سرشار از آلودگی به تهمت و افترا شده پرداخته و فرمودند:

اگر کسی به مسلمانی تهمت بزند، در صورتیکه توبه کند، آخرین کسی است که وارد بهشت میشود و اگر توبه نکند اولین کسی است که وارد جهنم میشود. گناه غیبت در جایی است که عیبی وجود دارد اما این عیب پنهان است و کسی می آید و آن را آشکارکرده، در حضور دیگران مطرح میکند و شخص را بی آبرو می کند. اما گناه تهمت جایی است که عیبی وجود ندارد ، نقصی در شخص نیست، اما دامن پاک یک انسان مؤمن را لکه دار میکند. تهمت و افترا گناهی است که در شخص وجود ندارد، در انسان مؤمن وجود ندارد و کسی می آید و گناهی را به او نسبت میدهد و مطرح میکند . بنابراین در شرایطی که عرض کردیم گاهی می بینیم که طمع ثروت ، مال دنیا ، قدرت، ریاست و پست و مقام ، منشأیی میشود برای افترا و تهمت. در زمان حضرت موسی(ع) وقتی حضرت از هارون طلب زکات میکند، وی برای اینکه زکات را پرداخت نکند، حاضر میشود که به موسای پیغمبر(ع) تهمت و افترا بزند. چون نمیتواند از مال دنیا بگذرد و نمیخواهد حق الله را ادا کند. گاهی برای رسیدن به مقام و قدرت ، بعضی ها مرتکب تهمت و افترا میشوند. البته انتخابات؛ رسیدن و قدرت و ریاست نیست ، اینجا بحث خدمت به مردم است و این اشتباه است که کسی تصور کند که با پیروزی در انتخابات به قدرت میرسد چون این انتخاب ، صرفا" برای خدمت است . متأسفانه بعضی ها آگاهانه یا ناآگاهانه ، دانسته یا نادانسته، سخن هایی بر زبان جاری میکنند که در شأن یک انسان مؤمن ، متدین و یک انسان با تقوا نیست که این سخنان را مطرح بکند.گاهی افراد برای اینکه کاندید مورد نظرشان رأی بیاورد یا او را از صندوق بیرون بیاورند و انتخاب شود، حاضر میشوند که دیگران را لت و پار کنند، شخصی را آلوده کنند برای اینکه این شخص، مورد نظرشان نیست و این همان تهمتی است که گاه میبینیم برای کوبیدن افراد و از صحنه بیرون کردن آنان مطرح میشود و برخی نیز متأسفانه به آن دامن میزنند و این گناهی بزرگ و نابخشودنی است.   شخصی از امیرالمؤمنین علی(ع) سئوال کرد :  یا علی!! چه چیز از آسمانها بزرگتر است؟  حضرت در جواب این سئوال فرمودند:  بهتان و افترا و تهمت برآن کسیکه بری است، برآن کسی که دامنش پاک است، از آسمانها هم بزرگتر است .

امام صادق (ع) فرمودند:«گناه تهمت و افترا، از کوه های سر به فلک کشیده بزرگ تر و سنگین تر است.» چرا بعضی بی تقوایی میکنند؟ بعضی از افراد ، به عواقب خطرناک این گناهان بی توجه هستند و به راحتی چیزهایی بر زبانشان جاری میشود که بعضا" کار دشمن هم هست اما لااقل مؤمنین باید هوشیار باشند. در بحث ظنّ و گمان عرض کردیم خدمت شما عزیزان که امیرالمؤمنین علی(ع) میفرماید: آنجا که راه چاره ای وجود دارد،کار برادر مؤمنت را به خوبی تفسیر کن، نگو حتما" یک صحبتی بوده که مردم مطرح می کنند قرآن کریم صریحا" بر این تفکر ، خط بطلان می کشد و میفرماید:  آن چه که از آن آگاه نیستی و مطمئن نیستی، مطرح نکن. امیرالمؤمنین علی(ع) همچنین میفرماید: بین حق و باطل چهار انگشت فاصله است. آنچه که به چشم خود می بینی حقیقت دارد اما بر اکثر آنچه که انسان میشنود اعتباری نیست. این در مقابل آن حرفهایی است که بعضی ها میگویند تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها....!  بعضی از چیزها هست که اصلا" حقیقت ندارد ولی مطرح میشود. امام صادق(ع) میفرماید: تهمت و افترا ، ایمان را ذوب میکند و از بین میبرد . گناه تهمت، اینگونه انسان را از ایمان تهی میکند!!   روایت دیگری است درباره ی عذاب کسانیکه تهمت میزنند : کسی که مؤمن یا مؤمنه ای را مورد اتّهام قراربدهد، خدای متعال در روز قیامت اورا، در محلی از آتش نگه میدارد تا از عهده ی آنچه که گفته ، برآید.    وجود نازنین خاتم الانبیاءمحمد (ص) یکی از کسانی را که لعن میکند ، کسی است که به دیگری تهمت میزند و در این باب حضرت می فرمایند: کسی که برادر مؤمنش را مورد تهمت قرار دهد، از رحمت خدا دور است.   تهمت انواع و اقسامی دارد، گاهی اتهام به سوی خداست و این بدترین نوع تهمت است . چه کسی ظلم و گناهش بیشتر از آن کسی است که به خدا افترا می بندد و یا پیغمبر اکرم(ص) را مورد اتهام قرار میدهد. مشرکین این کار را می کردند.  گاه پیغمبر خدا را با القاب زشتی از قبیل : ساحر، کذّاب ،شاعر و مجنون، متهم می کردند و کمترین تهمت که که گناهش ، بزرگترین است، متهم کردن انسان مؤمن است.

انشاءا... خداوند متعال به همه ی ما درس عفت و پاکدامنی و تقوا و دور شدن از تمام صفات زشت و رذیله، مخصوصا" گناهانی که توبه از آن بسیار سخت خواهد بود، محفوظ و مصون بدارد.